pek çok inCe bi fikir..

Aslında tam olarak öğleden sonra bütün gün bu yazı hakkında düşündüm. Madem ki dedim "yazıyorum "diyosun tüm çakırkeyiflik sohbetlerde.Hani kelimelerin,kağıt ve kalemin dostların ya!Hadi bakalım dedim yaz o zaman.yok öyle yoğun yazamadım,olmadı.

yeni bi arkadaş bulmuş kreş çocuğu gibiydim tüm gün,ilk kez beyaz tişörtünü kirletmesi annesi tarafından önemsenmeyen ılık bir Mayıs sonu gününde çimenlerde dondurmasını yalayan..Çünkü pek çok sevgili arkadaşım ORNİTORENK HANDMADE bana bir sürü hediye göndermiş. Öyle nasıl kendiliğinden düşünmüş. Hediye almak ne güzel değil mi?çocukken ben, yılbaşı çekilişlerinde hep sınıfın en avare çocuğuna çıkardım hediyemi almayı unuturdu.herkes çekiliş hediyesini açarken ben boynumu bükerdim:) (geçmişi hüzünle anmaya bayılırım) Bugün yılbaşına da azıcık kala bükük boynumun intikamını; birbirinden eşsiz hediyelerimle ,Ornitorenk sayesinde aldım:)

Şunlara bir bakın şimdi;

önce paketi açar açmaz, ortalığa yayılan kokusuyla karanfil kolyem ve küpem. bir de mavi boncuklar bana hep Orhan Pamuk lu ahşap evleri, güleç,hüzünlü anaaneleri hatırlatır.

Bunlar keçe broşlarım. her birinin anlamı var. Şu baykuşumun sevimli kindarlığına da bir bakın evimin kalp çatı katı penceresine, matruşkamın hanım hanımlığına, dantel eteğine...

 

Ve artık hiç üşümeyecek,kirlenmeyecek,çok güzel görünecek kitap kabıma...pazen hem de.

 

artık kitabımın yanı başında uyuyakalınca yumuşak pazenin huzur verici dokusu yanımda olacak.
(dip not: evet fotoğrafın solundaki pembe topak şey benim burnum(: )

 

 

hediyelerimi açınca hiç bi şey yapmayasım geldi. Öyle bakasım, bekleyesim,kitap okuyasım...

 

Arkadaşım beni bu cümlelerden daha çok mutlu ettin.daha gitmeden,  en sevdiğim yerde yaşayan, beni bekleyen, pek güzel şeyler yapıp, pek çok çöplüklü şeyler yapıp yazacağımız arkadaşım!