8 Nisan 2013 Pazartesi

Bir Seyahat Envanteri;Çanakkale-1

 

Yıllardır kasabalarda yaşadığımdan olmalı, böyle güzel dükkanlar görünce kendimi kaybediyorum. Öyle her şeye bayılıp ne alacağımı falan unutup tekrar çıkıyorum dükkandan. burası da Aynalı Çarşı da bi kumaşçı. Hepsini alasaım geldi. Keşke birileri bana " ne diye alacan, makinen mi var, dikiş dikmeyi mi biliyon !" diye çemkirseydi...yine de dayanamadım. Şu Antep İşi dokumalardan hep isterdim zaten, şort yapıcam bundan, maviden de köylü kız elbisesi örgül saçlarımla giyeceğim...
 bi de kocaman pastacı dükkanı buldum aman ne hoştu her şey de, işte kalakaldım ne alsam diye. Şu kırmızı şeker hamurundan aldım bari. bi de çiçekli ayna.

amaaan pek mesudum azizim...

6 yorum:

  1. Çok şekersin:) Allah mutluluğunu daim kılsın. İnsan böyle şekerlemeci dükkanına girmiş çocuk gibi oluyor değil mi? Bu arada çiçekli kumaşın çok güzelmiş. Aynaya da bayıldım. Şu yaşıma geldim, çantamda bir aynam olamadı daha:)) İyi fikir, almak lazım. Aslında bence taaa Çanakkaleye gidip almak lazım. Dur şu an üçlü koltukta uyuklayan kocişe bu fikrimi bi empoze etmeye çalışayım ne diyecek:)) Sevgiler, iyi geceler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. amaan sen daha da şekersin. hadi kalkın gidin Çanakkale'ye.hiç bilmezdim pek güzel.hem şekerlemecideki çocuk gibi olunacak bi yığın dükkan var burda:)

      Sil
  2. harika kumaşlar keşke daha alsaydın :) direnme boşuna bulaşacaksın işte bu dikiş işine hiç değilse şimdiden altyapı için gereken birikimi yap, dün kaştan bir arkadaşım telefon etti ankaradayım perşembe ulus tarafına gideceğim pazen bakacağım var mı bir istediğin diye :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. daha neler vardı.ne renklerr.ceketininin pazeninden falan.her şey ne ucuzdu.ama öyle az vaktim ve heyecanlı yüreğim vardı ki naapacağımı şaşırdım kaldım..ancak ikisini aldım.

      Sil
  3. benim de sıkıldıkça bunaldıkça kaçtığım yerler... o kumaşçı amcanın yanda ikinci bi dükkanı daha var... her defasında pötikarelileri toplayıp getiriyorum eve... :) salt bu dükkanlar için kendimi çanakkale'ye atmışlığım oluyor... böyle, favorim bi kaç tane yer daha var... ondan ona girip çıkıyorum gün boyu... alıyorum da bişeyler... ruhumu doyurup öyle dönüyorum gelibolu'ya...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ah evet o pötikareliler ne hoştu.Yazın dikiş makinem olacak, o zaman amca hariç dükkandaki her şeyi alıcam.bi de ne ucuz Tanrım.Keşke bana da yakın olsaydı Çanakkale.Böyle aç kalmazdı ruhum benim de:)

      Sil

sözler uçsun, yazılar hep kalsın :)