Polimer Kile Başlama Quizi

Ah ne yapsam ne yapsam?
Hayat sizi hep gerisinde bırakarak akıp gidiyor. 20'li yaşlar bitiyor 30'lular geliyor 40'lara da çok var diyemeyiz. Ortada bir yerlerdeyiz. Balon gibi rengarenk, parlak , uçurtmalı gençliğimize de; ağır aksak gülebileceğimiz, olgunlukla yoğrulmuş, tecrübe kırışıklıklarıyla dolu orta yaşlılığımıza da eşit mesafedeyiz. Şimdi hangisini seçmek gerek?
Yüzyıllar sonra (!) hayatı okuyup bitirdiğimiz, kütüphanemize yerleştirdiğimiz o anda , o kısacık sürede kafamızı usulca sola çevirip geriye baktığımız o anda; sadece harcadık mı, elimizde kalan tek şey yediklerimizin posası mı; yoksa yeni yemekler pişirip, tariflerini duvarlara astık mı karar vermiş olacağız. İşte o an yine hayatın en büyük huzuru ya da hüznünü yaşayacağımız an olacak. Yaratmak gerek velhasıl, bir şiir, bir çiçek, bir sebze, bir cümle...bu bir iç devrim aslında. Bu yüzden değil mi tüm çabamız, ölmeden sıkış tepiş bir şeyler doldurmak bu hayata.
Ben de hep düşünürüm. Ne yapsam , ah ne yapsam? Yaşadığım yerin sığlığına sığınmadan aslında kendime dilediğim gibi bir hayat biçmeliyim.Ama bahaneler bulmak genelde kolay.Bu blog da işte o çok sonraları geriye dönüp baktığımda hayatımı boşa harcamış olmanın acısını yaşamamak için minicik bir basamak, insanlık için minicik ama benim için kocaman. Burası bir ağlama duvarı.

 Konuyu mecburen bir yerlerde bağlamak gerek. Polimer kile başlamaya karar vermiştim, mini mini çikolata, pizza kolyeler, puantiyeli minyatür mutfaklar, pembe suratlı bebek figürleri yaparım belki diye. Ancak ruhumun en kahrolası yönü olan maymun iştahlılığıma küçük bir quiz yapmaya karar verdim.Polimer kile başlamadan önce oyun hamurlarımla bir şeyler denedim. Olmadı. Ancak işte böyle sevimli bir karakter yaratabildim ancak parmaklarımda o yetiden eser yok. Ne yapalım?Yeni bir uğraşçık bulmak gerek.Çok okumak, çok yazmak, çok yapmak gerek.Koymak için yeni şeyler bü dünyaya...