şimdi...

Kalkıp gitsek şimdi

Patika sansak tozlu bir asfaltı

Alelade bir iklimin ılığını içimizde hissederek

Şimdi bir deniz bulabilsek bir yerlerde

Usul ama çalkantılı

Oturuverecek yanında koynunda yumuşacık bir yer olan bir kayacığa

Tesadüften ayakkabımız bağcıksız olsa

Ayaklarımızı yalar ya hani deniz 

Kaygan bir top havuzuna düşmüş gibi tenimizde kımıltılar

Ağlamaklı oluversek bir anda

Neye ağladığımızı hatırlayamayacak kadar sarhoşuz

Aksa sümüklerimiz

Çıkartsak tişörtümüzü, silsek burnumuzu

Memelerimiz hiç görünmese

Biz görünmesek

Hayalmişiz sanki, içimizin düşüyüz

Herkes evinde uykudaymış

Hani ağlamamız geçer ya ferahlatan iç çekişlerle

Suyu emiveren kuru toprak gibiyiz

Hıh oldu şimdi deyip

Tamamlamış tüm asli görevini

Çırparak üstümüzü başımızı

Sere serpe bir huzurla dönüversek bir yerlere yeniden aynı patika sandığımız yoldan…